De tweede praktijkopdracht bij de jachttraining van De Honderwijzer, is het aanleren van de handtouch. (wil je weten wat de eerste praktijkoefening is? – Lees het hier). Met het aanleren van de handtouch, ook wel touch, TOET!, tikkie!, of klop-klop, creëer je een sterk beginpunt voor een hele lijst aan gewenst gedrag van je jachthond. De handtouch legt een stevige basis onder de gehoorzaamheid van jouw jachtmaatje.
Wat levert dat dan op, zo’n touch?
- een Flatcoated die op topsnelheid terugkomt als je haar roept
- Een labradorpuppy die jouw waardevolle spullen teruggeeft
- Een Viszla die het modelapport beheerst
- Een Duitse Staande die echt staat terwijl de hazen hem om de voorpoten vliegen
- Een angstige Stabij die de chin-touch als startbutton gebruikt bij de dierenarts
Wat is het?!
Met de handtouch raakt je hond jouw vlakke hand aan. Bij de start van deze stapsgewijze training, neem je genoegen met een vluchtige blik naar jouw hand, maar uiteindelijk wil je een stevige duw kunnen voelen. Het einddoel van de handtouch is een natte hondenneus die aan jouw hand geplakt zit; de plaktouch of sticky touch.
Een gehoorzame hond met 1 hand??
Zo simpel? Dat je denkt dat het opleiden van een hond met 1 hand zou kunnen… Helaas.
Er is geen snelweg naar succes, maar gelukkig kun je bij mij en steeds meer welzijnsgerichte jachttrainers terecht voor duidelijke bouwinstructies van een succesvol trainingsplan. Zie hier:
Handtouch aanleren: stappenplan
Bij het aanleren van deze handtouch, werk je in een rustige ruimte. Op de gang bijvoorbeeld. Vertel je huisgenoten dat je niet gestoord wilt worden.
Nodig:
Clicker
voertjes (max 10 per sessie)
hond
eventueel een kruk/stoel
Je begint met beide handen achter je rug; zorg dat je snel bij je koekjesvoorraad kunt.
Stap 1: Kijken is clicken
Je gaat het gewenste gedrag, bijvoorbeeld die neus die kort jouw uitgestoken lege hand besnuffelt, markeren met een click. Je maakt een foto van juist dát precieze gedrag. Daarna geef je gelijk een koekje. Voila! De eerste stap naar een handtouch is gezet.
Stap 2: Raken is clicken
In deze stap ga je meer gedrag vragen voordat je de clicker indrukt. Je bied je hand aan en wacht tot hij zijn neus tegen je hand duwt. Door iedere aanraking te clicken en te belonen, leert jouw labrador dat die neus tegen de hand succes heeft; en succes herhaalt zich, weet je nog?
Je hand wordt een soort magneet voor zijn neus. Houd jezelf in: niet meer dan 5 tot 8 succesvolle ’touches’ per trainingssessie. Houd je traininkjes kort en succesvol. Kort! Je wilt de motivatie van je hond hoog houden en de frustratie laag. Door de oefening overzichtelijk te houden en je hond succeservaringen op te laten doen, houd je de sfeer er goed in; bij jullie allebei. Begrens jezelf en je hond.
Even tussendoor: deze stappen, 1 en 2, volgen zich heel snel op. Je hond heeft na 3 reeksen van 5- 10 koekjes echt wel in het snotje wat de bedoeling is. Laat je niet verleiden om de volgende stappen er direct achteraan te trainen. Stop. Laat je hond maar even ‘mentaal kauwen’ wat hij net heeft geleerd. Begrenzing, weet je nog?
Stap 3: “touch!”
Als je hond nu 8 van de 8 keer heel bewust jouw uitgestoken hand aanraakt met zijn neus, kun je een naam geven aan het gedrag. Ook hier zitten wat tussenstapjes. De eerste stap naar een cue (het “commando”) is het moment dat je hond jouw hand raakt als ’touch’, ’tikkie’ of ‘klop-klop’ te benoemen, snel gevolgd door de click en de koek. Gelukt? Controleer of je hond de cue snapt door je hand op steeds andere plekken naast je lichaam aan te bieden en de cue te zeggen wanneer je dat natte neusje voelt.
Wanneer je “touch” daarna steeds iets eerder zegt; (koekje net opgegeten, hond komt al richting je hand), leert je jager wat jouw woord betekent. Ga pas verder met de volgende stapjes als jouw hond ook je hand op cue weet te vinden als je andere posities aanneemt met je hand.
Stap 4: Clicker afbouwen
Je beloont niet meer alle tikkies met de clicker. Wanneer je hond op jouw cue, de touch uitvoert, laat je de clicker achterwege, maar geef je nog wel een “goed zo!”, en gooi je nog wel een voertje. Daarna kun je de beloningen verder afbouwen en ga je over op intervalbeloning: iedere 3 keer een voertje, dan weer iedere juiste uitvoering, dan iedere 5, dan 1 koekje, dan weer iedere 4 keer, enzovoort. Door het voor de hond een verrassing te laten zijn of er een beloning komt, blijft de motivatie om jouw hand op te zoeken hoog.
Stap 5: Ontdek je plekje
Nu je jachthond op jouw cue lekker stevig ’touched’, ga je in je tuin trainen, of op de oprit. Het is tijd om te kijken of jullie harde werk ook resultaat oplevert in andere omgevingen, andere context toevoegen- noemen we dat. In het begin van het buiten trainen, zoek je plekken op waar weinig afleiding is voor je lerende vriend. Wees zorgvuldig en houd altijd in je achterhoofd; hoe groot is de kans op succes (voor mijn hond!) op deze locatie in de huidige omstandigheden? (neem het onderdeel: hoe is de stemming bij mijn hond? – ook zeker mee in je overwegingen)
Veel plezier met deze eerste stapjes! In een volgend blog vertel ik je hoe je van je touch een plaktouch maakt.
Deze blog is een bewerking van een artikel dat ik schreef voor de Labrador Post; het ledentijdschrift van de Nederlandse Labrador Vereniging – NLV.
Wil je het blog over clickertraining ook lezen? Klik dan hier:
Dit artikel is geschreven door Saskia Kolthof- De Honderwijzer. Het is niet toegestaan om (gedeeltes van-) mijn artikelen over te nemen. Het delen van dit artikel middels een link vind ik heel fijn. Zo hoop ik het welzijn van jachthonden te kunnen verhogen. Jouw hulp is daarbij zeer welkom!
