Afgelopen week reed ik langs een weg waar veel mensen uit het dorp hun hond uitlaten. Toen ik voor de derde keer zag hoe volwassen mensen hun hond met een harde ruk aan de lijn terug lieten vliegen naar de plek naast het been, was ik in staat om, enigszins verhit, uit te stappen en mijn “hulp” aan te bieden. Maar ja, met een opgeheven vingertje mensen de les lezen… Leren vanuit frustratie gaat niet goed he? Bovendien was ik op weg naar een betalende cursist die daadwerkelijk om mijn hulp had gevraagd bij het trekken aan de lijn.
Het ‘wandelen aan de slappe lijn’ staat met stip op nummer 1 in de leerdoelenlijst van mijn privé-cursisten. Iedereen wil een hond die vrolijk en gezellig meeloopt. Dat schattig schuddende kontje lekker mee scharrelend, met een olijke blik andere honden, katten, lekkere geurtjes negerend…
Mooie verwachtingen en zeker niet onhaalbaar, maar het kost tijd, onverdeelde aandacht en langdurige inspanning om het goed aan te leren, dat samen wandelen. Tien lessen puppycursus op de hondenschool gaan niet genoeg zijn om je hond voor de rest van zijn leven met een lus in de lijn mee te laten lopen. Ook thuis, in je tuin, op straat, in het park, bos, op het zandpad zul je aan het werk moeten met je beste vriend. Iedere dag, iedere wandeling, iedere nieuwe omgeving. (en daarnaast heeft je hond zeker tijd en ruimte nodig om lekker rond te snuffelen!)
Laat je frustratie over wat er al is ontstaan waar die hoort: bij jezelf. Het heel hard rukken aan de lijn omdat ze-het-nu-toch-wel-zou-moeten-weten? Je bestráft je hond voor iets wat jij haar nog niet goed hebt geleerd. Leer haar liever wat je wél wilt zien. Ga op zoek naar de ‘ja’ in het gedrag. En beloon dat veelvuldig.
Onthoud één van de meest basale regels over gedrag: Gedrag dat succes oplevert herhaalt zich.
Trekt jouw hond aan de lijn? Dan heeft ze kennelijk succes gehad: ze kwám uiteindelijk terecht bij die andere hond, ze hééft de kat achterna gezeten, dat lekkere geurtje uitgeplozen, de postbode weggejaagd.
Gedrag dat succes oplevert, herhaalt zich.
Als jij dus aan je hond zou leren wat je wél van haar wilt… bescherm je ook nog haar mooie nekje en de rugwervels … Maak eens een plaatje in je hoofd van een fijne wandeling. Waar moet jouw harige schudde-kontje zich bevinden als je aan de wandel gaat? Te vóór voor je je is niet handig, kost jou je voortanden, of levert een slijmbeursdingetje op …
Achter je, ook niet fijn: kun je niet zien welke plannen je pluizige puppenkontje aan het uitvoeren is. Blijft over links of rechts. Ik heb mijn honden aan mijn linkerkant want de motoriek van mijn beloningshand is beter. Gewoon praktisch. Voorjagers die zelf ook schieten, hebben hun hond rechts alsze linkshandig het geweer bedienen. Zijn geen regels voor. Alleen praktische haalbaarheid.
Maar hoe dan?!
Door je vriend alleen te belonen op die vierkante anderhalve meter die jij in je hoofd hebt. Beloon haar dus links, of rechts. Ze leert: het lekkers komt van links, dit is de goede kant dus! “Hey babe, take a walk on the right side” (-vrij naar N. Young). Beloon in de beweging. Beloon op dezelfde plek (als je dat nu steeds naast je doet, maak je ook nog eens een beginnetje met het echte volgen) en werk je beloningshand omhoog richting je heup naarmate je hond beter snapt wat haar plek is tijdens wandelingen. Ja, bij een pup loop je even krom, maar hey, liever nu even krom dan straks je arm uit de kom. (Ik denk dat ik tegeltjes ga laten maken met mijn eigen trainings-oneliners 😉
In den beginne van dit leerproces, beloon je vaak, bijna iedere stap dat je hond meewandelt aan de slappe lijn, met click (of een markeerwoord) en koek én lieve trotse woorden. Later maak je afspraken met jezelf: iedere 4-8-12-7 passen dat ze meeloopt, geef ik een stem-of voerbeloning. Geef het goede gedrag een naam zodra je pup of puber het uit zichzelf laat zien. “bij mij” , “lusje”, “pindakaas”; Het maakt geen drol uit, geef het gedrag een naam.
Doe dit consequent. Consequent. Liesje leerde hondje lopen langs de slappe hondenlijn, Nijntje met het Lijntje in een Lus. Lussig lijntje. Maak er een mantra van. Geef het de tijd om te beklijven; wandelen aan de slappe lijn leer je niet in 3 weken, of 3 maanden… Tijd, training en doorzetten.
Trekt je hond alsnog? Sta stil, kijk naar je hond, handel respectvol en diervriendelijk.
Staat ze stil omdat er iets is waar ze een mening over heeft? Is ze angstig? Onzeker? Blij? Help haar even uit de situatie met een geluidje, neem afstand en begin weer bij de eerste stappen; die beloon je! Loop met een Lussig Lijntje naar de hoek van de straat, en ga weer naar huis. In het begin houd je de training KISSS; Keep It Short, Simple and Succesful.
Geen idee waar je opnieuw moet beginnen? Zoek dan een hondentrainer die werkt vanuit welzijnsgericht perspectief met jou en je hond samenwerkt. Ik ken er nog wel eentje..
Dit artikel is geschreven door Saskia Kolthof- De Honderwijzer. Het is niet toegestaan om (gedeeltes van-) mijn artikelen over te nemen. Het delen van dit artikel middels een link vind ik heel fijn. Zo hoop ik het welzijn van jachthonden te kunnen verhogen. Jouw hulp is daarbij zeer welkom!
