Ik zie een kleine witte pup aan een lijntje. Zo’n klein bolletje zuiver scheerwol. Eigenaar staat vlakbij de school waar kinderen aan komen fietsen. Socialisatie schat ik in. Kan ik van genieten; mensen die het socialiseren van hun pup serieus nemen en daar tijd voor vrij maken zo op een vroege dinsdagochtend.
Ik zet mijn kinderen af en loop door naar mijn auto; ik heb zo mijn eerste werk-afspraak van de dag.
Een oudere man komt aangelopen. Hij heeft een grote volwassen hond aan de flexilijn die hij inkort wanneer hij fietsende kinderen aan ziet komen. Oudere man en vrouw met pup staan ieder aan een kant van de straat.
Socialiseren van een pup
Er wordt uitbundig “goedemorgen!”, geroepen naar de trotse eigenaar van pupsel en flink ge ooo-d en ge -aaad. “wat ne kleinen hond, past wa in e broekzak, o’nie?!”
Oudere hond, hangend in zijn korte flexilijn, rekt zijn nek, staat wat hoger op de voorpoten en heeft letterlijk wel oren naar dat beweeglijke witte mini wezentje. Het lijkt wel een konijntje.
Kleine pup schiet achter de benen van zijn vrouwtje. Nog niet helemaal zeker of deze manier van socialiseren wel bij hem past.
De weg is vrij en de man met grote hond wil oversteken.
De vrouw zegt: “Goa moar e’m kiek’n, ku’j mee speel’n”, en stapt opzij opdat pupsel ‘e’m kan kieken’. “Socialiseren moet ze nog leren” – denk ik nog.
Voor ik het weet, heb ik tóch mijn mond al open: “Zou ik niet doen. Pup vindt het volgens mij wel fijn achter jouw benen”.
Hij moet het leren!
De oudere man gnuift, heeft een duidelijke mening over mijn mening, en geeft zijn starende hond flink wat meer flexilijn. “Puppy mot leer’n omgaan met andere honden.” Deze man heeft een mening over het socialiseren van een hond; hij heeft het tenslotte al eens gedaan.
Ik loop door naar mijn auto, haal “zelf weten” mijn schouders op en probeer de vrouw met mijn ogen te zeggen dat ze haar pup even zou kunnen helpen om deze confrontatie uit de weg te gaan.
Man moppert iets over ‘westerlingen en import met grote mond’ terwijl grote hond op pup af stuift. Ik houd mijn adem in en mijn hart vast.
Ik ben bij de auto.
Adem uit.
Ik ben trouwens Fries.
Pup is ondertussen puberende allesblaffer.
Niet alles mot.
Dit artikel is geschreven door Saskia Kolthof- De Honderwijzer. Het is niet toegestaan om (gedeeltes van-) mijn artikelen over te nemen. Het delen van dit artikel middels een link vind ik heel fijn. Zo hoop ik het welzijn van jachthonden te kunnen verhogen. Jouw hulp is daarbij zeer welkom!
